Tımar sistemi Osmanlı devletinde uygulanan toprak yönetim biçimlerindendir. I. Murat döneminde uygulamaya başlatılan yönetimdir. Tımar sisteminde ülke toprakları memur ve askerlere verilerek maaş almazlardı. Devlette çalışan memurlar bu sayede kendi gelirlerini sağlamıştır. Topraklardan alan kişiler aynı zamanda devletin savaş anında asker yetiştiriciliği yapardı. Toprakların işletilmesi ve gerektiğinde asker ihtiyacının karşılanması adına topraklar paylaştırılırdı.
Tımar sisteminde köylüler vergileri devlete değil toprakları işleten kişilere ödemelerini yapardı. Sisteme dahil olan kişiler savaş durumunda devletin himayesine askerlerini gönderirlerdi.
Tımar sisteminin faydaları uzun yıllar boyunca görülmüştür. Devletin yükünü hafiflettiği gibi ordu bakımından önemli gelişmeler sağlanması olmuştur. Hazineden para harcanmadan çalışan memurlar, yetişen askerlere ulaşmışlardır. Kendi kontrol etmesi gereken toprakları ise sorumlu olan kişilerin kontrolüne bırakılmıştır.
Tımar sistemin zararları kontrollerin yetersiz kalması ile bozulma göstermiştir. Kendi çıkarları doğrultusunda hareket etmesi hazine, asker bakımından sıkıntılara yol açarak Osmanlı Devletinin yıkılışına sebep olan etkenlerden olmuştur. Doğru şekilde olsaydı ülke ihtiyaçlarını karşıladığı gibi askeri bakımından çok daha güçlü olabilirdi.